مشاوره آویژه

 

تمامی کسانی که در آستانه اعزام به خدمت مقدس سربازی قرار دارند، سعی دارند تا با اطلاع از روش های مختلف حد‌المقدور دوران راحت تری را پشت سر گذارند.

از جمله روش‌هایی که افراد در این زمینه از آن بهره می برند، بالا بردن سطح تحصیلات و مدرک تحصیلی است، که به آنها کمک می‌کند با گرفتن درجه از انجام اموری مانند نگهبانی درامان بمانند.

البته این موضوع را نمی‌توان به عنوان یک قاعده کلی مطرح کرد؛ چرا که در برخی ارگان‌ها مانند نیروی انتظامی تقسیم امور میان سربازان خیلی با درجه های آنها ارتباطی ندارد و بیشتر به تعداد نیرو و تصمیم مافوق آنها مرتبط است.

از شما دعوت می‌کنیم در ادامه این مقاله با مرکز مشاوره آویژه همراه باشید تا به بررسی نحوه دریافت حکم معافیت از نگهبانی بپردازیم.

ملاک درجه بندی نظامی سربازان چیست؟
در خدمت سربازی درجه بندی نظامی سربازان بر اساس مدرک تحصیلی و نمراتی که در آموزش رزم مقدماتی کسب نموده اند، انجام می شود.

در جدول زیر به نحوه این تقسیم بندی اشاره شده است:

میزان مدرک تحصیلی
درجه نظامی
دیپلم و زیر دیپلم
سرباز صفر
فوق دیپلم
گروهبان سوم
لیسانس
گروهبان یکم یا ستوان سوم
فوق لیسانس
ستوان دوم
دکتری به بالا
ستوان یکم

تاثیر درجه و مدرک تحصیلی در نگهبانی
طبق قوانین سازمان وظیفه عمومی ناجا و ستاد کل نیروهای مسلح، نگهبانی شامل حال درجه داران و مدارک لیسانس به بالا نمی گردد و سربازان صفر و با تحصیلات دیپلم و… در این زمره قرار می گیرند.

البته این مورد بستگی به نیروی مورد نیاز یگان نظامی دارد؛ زیرا گاها دیده شده که به علت نیاز شدید یگان به نگهبان حتی از درجه داران و مدارک لیسانس، ارشد و دکتری در این امر استفاده شده است.

طبق تجربه می‌توان گفت که سربازان با مدارک تحصیلی دیپلم و زیر دیپلم معمولا تعداد پاس نگهبانی بیشتری در اوایل خدمت دارند.

نگهبانی در پادگان‌ها به چه صورت است؟
انواع مختلفی از نگهبانی وجود دارند که در سه دسته کلی ذیل قرار می گیرند:

عمومی

پاس دادن در طول هفته و به صورت 24-24 یا 48-24

روزهای تعطیل

در روزهای تعطیل هفته، به دلیل خلوت بودن پادگان و عدم حضور اکثر نیروها نیاز به پاسداری می باشد.

تنبیهی

در صورت تخطی از قوانین موجود مثل دیر آمدن از مرخصی، دعوا با سایر سربازان، توهین به مافوق خود و… فرمانده مسئول می تواند در حد امکان جریمه ای برای سرباز معین نماید.

 

آیا سربازان متاهل و معاف از رزم از نگهبانی معاف هستند؟
به طور کلی تقسیم وظایف در محیط های نظامی به دو عامل بستگی خواهد داشت؛ درجه سرباز و تصمیم فرمانده یگان.

در حالیکه تصور برخی از مردم بر این باید باشد که سربازان معاف از رزم و متاهل از نگهبانی دادن معاف می شوند، باید اشاره کنیم که این موضوع کاملا بی پایه و اساس است!

در حال حاضر هیچ دستور العملی مبنی بر عدم انجام نگهبانی توسط سربازان متاهل یا معاف از رزم وجود ندارد و این افراد در صورت صلاحدید مافوق و با توجه به ظرفیت کادر خدمت، ملزم به انجام وظایف خود حتی بصورت نگهبانی خواهند بود.

به طور کلی نگهبانی سربازان معاف از رزم به دلیل شرایط جسمی آنها ممکن است بدون تحویل اسلحه به آنها انجام گیرد.

در واقع سربازان معاف از رزم تنهای در صورتی که دادن نگهبانی باعث تشدید بیماری آنها شود، از نگهبانی معاف می‌شوند؛ در غیر این صورت باید نگهبانی دهند.

بیشتر بخوانید: معافیت کفالت پدر

حکم معافیت از نگهبانی در طول خدمت سربازی
کاهش یا از بین بردن کامل آمار جرایم و یا تخلفاتی از قبیل خودکشی، اهانت به مافوق، تهدید مافوق، خودزنی، نزاع، درگیری، عدم هوشیاری در نگهبانی، ترک پست، فرار از خدمت، شرب خمر، مصرف مواد مخدر و خوابیدن در محل نگهبانی در بین سربازان از اهداف مهم سازمان های انتظامی و نظامی می باشد.

لذا از آنجایی که نگهبانی به عنوان یک کار مستمر و پر استرس شناخته شده و ممکن است در افراد مستعد به اختلالات روانی باعث افزایش آمار جرایم و تخلفات یاد شده شود، نیاز به دقت زیادی در محول کردن آن خواهد بود.

حکم معافیت از نگهبانی همانند سایر تقسیم وظایف پادگان و محیط های نظامی در حوزه تشخیص مافوق سرباز بوده و بر اساس شرایط روحی و بیماری هایی که احتمالا با آن دست و پنجه نرم می‌کند، اعطا می شود.

این حکم در واقع به افرادی تعلق می‌گیرد که حضور در شرایط نگهبانی باعث تشدید بیماری آنها شود.

این بیماری می‌تواند به حوزه بیماری های اعصاب و روان مربوط شود و یا بیماری های متداولی مانند درد کمر، مفصل، پا و... معافیت از نگهبانی در سربازان مستعد به اختلالات روانی باعث کاهش جرائم و تخلفات شده و این معافیت کاملا در کاهش جرایم و تخلفات تاثیر بسزایی دارد.

 

سخن آخر
افراد زیادی به دلیل بیماری‌هایی مانند افسردگی، اضطراب و یا ضعف جسمی به دنبال راهی برای فرار از نگهبانی در طول خدمت هستند.

این موارد به طور کلی در حیطه وظایف سرپرست یا مافوق سرباز می باشد، که با مشاهده وضعیت و پرونده پزشکی وی حکم به معافیت از نگهبانی وی دهد. لذا شما برای این منظور می‌توانید مدارکی مانند حکم معاف از رزم (در صورت وجود) و مدارک پزشکی خود را به مافوق خود در پادگان ارائه داده و تقاضای خود را مطرح نمایید.

در این مقاله تلاش کردیم تا به سوال مشمولین سربازی در خصوص چگونه می‌توان در طول خدمت حکم معافیت از نگهبانی بگیریم؟ پاسخ دهیم. چنانچه در این زمینه سوالی دارید یا به دریافت مشاوره تخصصی نظام وظیفه، مشاوره معافیت سربازی و... احتیاج دارید، با کارشناسان مرکز مشاوره آویژه تماس حاصل فرمایید تا در کمترین زمان ممکن شما را بطور دقیق راهنمایی کنند.

سوالات متداول
آیا معافیت از نگهبانی سربازان متاهل صحت دارد؟

خیر؛ این افراد همانند سربازان عادی ملزم به انجام دستورات مافوق خود در طول خدمت خواهند بود.

معافیت از نگهبانی عموما به چه دلایلی به سربازان اعطا می شود؟

با توجه به این مسئله که نگهبانی به عنوان یک کار مستمر و پر استرس بخصوص با سلاح می تواند در افراد مستعد به اختلالات روانی باعث افزایش آمار جرایم و تخلفات مختلفی شود.

 

کودکان پرخاشگر خود را چگونه به حالت قبل از پرخاشگری برگردانیم؟ چگونه کودکان پرخاشگر را از کودکانی که به صورت لحظه ای عصبانی میشوند تشخیص دهیم؟ این ها سوالاتی هست که دائم دغدغه پدران و مادران کودکان پرخاشگر در تربیت کودک یا مشاوره دراختلال کودکان میباشد .کودک پرخاشگر زمانی به عنوان کودکانی شناخته میشوند که در زمان مصاحبه بالینی دارای تعداد قابل قبولی از نشانه ها و علائم پرخاشگری هستند .کودک پرخاشگر زندگی خود و اطرافیان خود را مختل میکنند و حتما نیاز به رسیدگی و درمان دارند . اما این به أین معنی نیست که به محض این که یک رفتار توأمم با خشونت از فرزندان خود ببینیم سریعا برچسب کودک پرخاشگر را به آنها بچسبانیم . در ادامه بیشتر به علایم و نشانه ها و نحوه صحیح برخورد با کودک پرخاشگر میپردازیم .

درمان کودکان پرخاشگر

درمان کودکان پرخاشگر بهتر است که با هماهنگی یک فرد با صلاحیت و در مسیر مشاوره کودک و بر مبنای اصول روانشناسی کودک استوار باشد و انجام شود . درمان کودکان پرخاشگر باید با کمک خود والدین (parents )به طور مستقیم انجام شود تا بتوان درمان کودکان پرخاشگر را تاثیرگذار دانست. حتما باید نکاتی که توسط مشاوره خانواده بیان میشود میبایست ازجانب والدین رعایت شود تا آثار پرخاشگری کودک کم و کمتر شود . در ادامه به برخی از این نکات اشاره مکنیم .

• حتما به پرخاشگری کودک مخصوصا در سنین 4 تا 5 سال سریع پاسخ دهید چون زود در رفتار های خود بازنگری میکند.
• برای بهتر پیش رفتن درمان کودکان پرخاشگر تا جای ممکن از یک برنامه منظم و مشابه استفاده کنید . مثلا دائم به محض رفتار پرخاشگرانه به او بگویید که خب باز دوستت رو زدی ، دوباره جریمه میشی .
• حتما خودتان را کنترل کنید . اهمیت ندارد که شما چقدر در لحظه از دست او عصبانی هستید . حتما از برخورد فیزیکی و توهین به کودک دوری کنید چون دقیقا نتیجه عکس میدهد .

ویژگی های کودکان پرخاشگر

ویژگی های کودکان پرخاشگر میتواند راه هایی باشد که با شناخت آنها بتوانیم راحت تر و با کیفیت تر در مسیر درمان کودکان پرخاشگر حرکت کنیم . حالا به برخی از ویژگی های کودکان پرخاشگر میپردازیم :

• در کودک پرخاشگر به صورت گسترده دیده میشود که اسباب بازی های دیگران را مبدزدد.
• یکی از رفتار های غالب کودکان پرخاشگر این است که هم بازیان خود را کتک میزند و با آنها به هر بهانه ای گلاویز میشود.
• از دیگر ویژگی‌های کودکان پرخاشگر میتوان به پرخاش های کلامی آنها اشاره کرد . معمولا در این اختلال و کودکانی که با آن درگیر هستند مشاهده میشود که  حرکت های انفجاری ، فحاشی های کلامی از رفتار های کودکان پرخاشگر میباشد .

علت رفتار کودکان پرخاشگر

علت رفتار کودکان پرخاشگر میتواند ریشه در مسائل و موارد مختلفی داشته باشد . مثلا بعد از بررسی های بالینی توسط یک روانشناس کارکشته و حرفه ای مشخص شود که پرخاشگری کودک مورد نظر مستقیما مربوط به والدین او میشود . تصور کنید کودک در خانه ای در حال رشد است که پدر و مادر با یکدیگر رابطه خوبی ندارند . وقتی کودک میبیند که به عنوان مثال پدرش با در پیش گرفتن رفتارهای پرخاشگرانه دائم با مادر او برخورد میکند قطعا این روش را بهترین روش برای به کرسی نشاندن حرف خود میابد .

به این صورت است که دیده میشود کودک در جمع کودکان هم سن و سال خود نیز برای بدست آوردن قدرت یا هر خواسته دیگری با بچه ها دعوا و حتی زدو خورد میکند . به همین دلیل است که همواره تاکید میشود که والدین یک منبع اصلی و مهم برای الگو برداری فرزند خود برای شکل دادن به شخصیت او هستند .

برخورد با کودکان پرخاشگر

برخورد با کودکان پرخاشگر باید به نحوی باشد که هم کودکان ما از این رفتار که آینده آنها را به خطر می اندازد دور تر شود و هم این که آسیبی به کودک پرخاشگر نرسد . همانطور که در قبل گفته شد حتما باید با پرخاش کودک صریح و سریع برخورد شود تا کودک بفهمد که کار و روشی که برای رفتار و شخصیت خود برگزیده است اشتباه است .

البته برخورد با کودک به دلیل دیگری هم توصیه میشود . کودکی که در سن پرخاشگری میباشد با برخورد و واکنش پدرو مادر  (parents) به سرعت اعمال خود را آنالیز میکند و ممکن است که در رفتار خود تغییر ایجاد کند . والدین باید در برخورد با کودکان پرخاشگر بسیار مراقب باشند که به هیچ وجه کودک را تنبیه بدنی نکنند . تنبیه بدنی کودک به او می فهماند و این برداشت را برای او به وجود می‌آورد که با دعوا و فریاد و درگیری فیزیکی میتوان به افراد دیگر مسلط شد .

کنترل نکردن پرخاشگری کودک

برخی از والدینی که کودک پرخاشگر در منزل دارند عقیده دارند که پرخاش و رفتارهای خشونت آمیز در کودکان یک امر عادی میباشد و با گذشت زمان و بزرگتر شدن کودک این مورد نیز خود به خود حل میشود . در صورتی که این افراد باید بدانند که اگر مشکل کودکان در همان دوران کودکی حل و درمان نشود زمینه ساز مشکلاتی میشود که ممکن است به این سادگی ها برطرف نشود . اگر حس پرخاش و خشونت در کودک حل نشده باقی بماند ممکن است کودک آن را به عنوان یکی از ویژگی‌های شخصیتی نهادینه کند و با خود به دوره های بعدی رشد انتقال دهند . بسیار محتمل است که کودکان پرخاشگری که درمان نشده اند ، به وفور دست به بزهکاری و رفتار های پرخشونت مانند دعواهای خیابانی را بروز بدهند . مشاوره خانواده تلفنی آویژه

تاثیر خانواده بر پرخاشگری کودکان

خانواده بسیار بر روی رفتار های پرخاشگرانه کودک موثر است . برای مثال اگر  مادر در دوران بارداری اوقات پر استرسی را گذرانده باشد احتمال ابنکه کودک رفتارهای خشن از خود بروز بدهد بسیار بالا میرود . در خانواده ای که دعوا و درگیری ای فیزیکی جزو رفتارهای غالب اعضای خانه باشد خود به خود و به صورت اتوماتیک وار کودک نیز به سمت بروز چنین رفتار هایی کشیده میشود . در بعضی از خانواده ها و محله های فقیر تر از لحاظ فرهنگی به خصوص در جامعه های شهری ما دعوا و درگیری هرچقدر در سابقه افراد ثبت شده باشد از لحاظ ارزش آنها را در جایگاه بالاتری قرار میدهد .

بچه های طلاق نیز خیلی زیاد درگیر این آسیب و اختلال میشوند . دیدن دعواهای دائمی پدر و مادر و این که بیشترین چیزی که در زندگی انسان را به هدف خویش میرساند ، باعث میشود کودک نیز دقیقا این رفتار ها را کپی برداری کند و در ارتباطات خود در اجتماع به کار ببندد.

تاثیر هم بازی ها بر پرخاشگری(violence) کودک

والدین علاوه بر مدیریت اتفاقات در منزل باید به این نکته هم توجه کنند که کودک خردسال خود را به چه محیط های آموزشی میفرستد تا آموزش ببیند . کودکان در دورهایی از رشد خود به شدت از محیط اطراف خود و بخصوص همسالان و هم بازیان خود تاثیر میپذیرند . برای مثال کودکی را تصور کنید که در مدرسه یا مهدکودک در دسته ای از بچها عضو میشود که در آنجا هر کسی از لحاظ بدنی زور بیشتری داشته باشد رئیس و سردسته گروه میشود . در این شرایط احتمال زیادی را میتوان برای پرخاشگر شدن کودک قائل بود . البته همانطور که گفته شد در سنین پرخاشگری کودک که اکثرا حدود 5 سال شناخته میشود والدین میتوانند به راحتی و با کمک یک روانشناس موضوعات و مشکلات پیرامون این آسیب را حل و فصل نمایند .

روابط زناشویی نوعی از روابط انسانی است که نیازمند مهارت هایی در حوزه های گوناگون است . گوش دادن و درک کردن همسر کار دشواری است . ولی به جای آن فاصله گرفتن و محکوم کردن طرف مقابل به مراتب سهل تر است . در روابط زناشویی ، گوش دادن از جمله مهم ترین مهارت هایی است که صمیمیت را افزایش می دهد . میخواهید همسرتان را درک کنید لازمه آن این است که به صحبت های او به صورت فعالانه گوش دهید .

اگر میخواهید از پیش داوری جلوگیری کنید در گوش دادن و توجه به حرف های همسرتان صبور باشید . گوش دادن نوعی احترام گذاشتن در روابط زناشویی نیز میباشد . یکی از تمرین هایی که در زوج درمانی به کار گرفته میشود گوش دادن فعال است . این روش توسط روانشناس انسانگرا کارل راجرز ابداع شد . اگر فکر میکنید که گوش دادن این است که در زمان گفتگو با یکدیگر ساکت باشید ، دچار سوء تفاهم شده اید . روابط زناشویی نیازمند نیتی واقعی برای گوش دادن است .

مشکلات رایج در روابط زناشویی

در روابط زناشویی بسیاری از افراد ، درگیر گوش دادن کاذب می شوند . در این نوع گوش دادن هدف کمک کردن نیست بلکه صرفاً آرام کردن اوضاع است که در بسیاری از مواقع بی اعتنایی تلقی می شود . در روابط زناشویی یکی از اهداف این است که موانعی که برای گوش سپردن به طرف مقابل پیش می آید ، رفع گردد .

یکی از مهم ترین این موانع عدم اعتماد و عدم توجه است . این زمانی اتفاق می افتد که افراد به جای اینکه به حرف های همسر خود گوش دهند ، به این فکر میکنند که پشت حرف های او چه چیزی پنهان شده است . در کل به جای گوش دادن ، ابعاد مختلف حرف های او را تعبیر می کنند . زمانی که شما اینگونه رفتار می کنید در واقع به حدس ها و پیش داوری های خود اولویت می دهید . نتیجه این چنین حالتی ، نادیده گرفتن شریک زندگی است .

ذهن خوانی در روابط زناشویی

در روابط زناشویی ذهن خوانی احساس صمیمت را تبخیر میکند . بر فرض مثال : علی به همسرش میگوید هر نوع آرایش کنی ، واقعا زیبا به نظر میرسی . هر طوری خواستی آرایش کن . همسرش ممکن است فکر کند پس من اینقدر بدقیافه هستم که هیچ نوع آرایش در جذابیت من تاثیری ندارد . در روابط زناشویی موفق ، نباید آنچه را که در نظر دارید بگویید ، پیش بینی کنید که همسرتان در جواب چه خواهد گفت . این مورد زمانی با اهمیت تر خواهد شد که افراد ، درگیر افکار منفی و کلیشه ای در مورد خود باشند . در روابط زناشویی مهم است که به صورت انتخابی حرف های یکدیگر را تفکیک نکنید . مثلا شما زمانی که همسرتان در مورد خرید مبل صحبت میکند ب حرف های او گوش دهید .

چه کارهایی در روابط زناشویی ممنوع است

کارهای ممنون در روابط زناشویی اقسام مختلفی دارند . بعضی اوقات افراد به حرف های همسر خود گوش میدهند . اما صرفاً به دلیل برچسب زدن منفی و سرزنش کردن فقط به حرف های او گوش میدهند تا به خود ثابت کنند واقعا یک نادان است . در روابط زناشویی موفق جایی برای حواس پرتی نیست ، جایی برای توقف گوش دادن نیست . اگر توجه به حرف های یکدیگر به عملی مشکل تبدیل شده است نشانه ای از یک بحران در روابط زناشویی است .

اگر شما میخواهید روابط زناشویی موفق را تجربه کنید جملات تان را تکمیل کنید . جایی برای تفسیر حرف های یکدیگر نگذارید . زود نخواهید فردی که از نظر شما اشتباه میکند را نصیحت کنید . گاهی اوقات افراد حس میکنند یا خود را در وضعیتی ناچار میبینند که راه حلی را برای زندگی خود بیابند . اما در همین اثنا در گوش کردن به حرف ها ، نیازها و احساسات طرف مقابل غافل می شود .

ویژگی های یک زندگی زناشویی موفق

در یک زندگی زناشویی موفق ، افراد صرفاً زمانی که میخواهند مشاجره کنند با یکدیگر ، تعامل نمیکنند . در این وضعیت افراد بدون توجه به اینکه دیگری چه میگوید صرفاً از گفته های خود به صورت لجوجانه دفاع میکنند . این در زبان عامیانه ما اینگونه طرح میشود که هر چه من بگویم او چندتا روش میزاره و تحویلم میده ! آموزش روابط زناشویی با توجه به مدرن شد سبک زندگی جامعه به امری ضروری تبدیل شده است . یکی از اهداف آموزش روابط زناشویی این است که بدانید شما صددرصد بدون اشتباه و کامل نیستید . زمانی که اشتباه میکنید نباید بترسید که شریک زندگی شما ، حال نقطه ضعفی از شما بدست آورده و ممکن است در سایر موقعیت ها از آن سوءاستفاده کند . استرس به خود راه ندهید . داد و فریاد نکنید . یادتان باشد لازم نیست دروغ بگویید . از این بحث به موضوع دیگری پرواز نکنید .

موقعیت مذاکره را ترک نکنید

موقعیت مذاکره و صحبت کردن را ترک نکنید و حالت قهر به خود نگیرید . لازم نیست دروغ بگویید یا به طرف مقابل تهمت بزنید . یا با انتقاد بیجا و بی ربط فرافکنی کنید . همسر خود را به عنوان طرف دیگر رینگ در نظر نگیرید . اگر اینگونه فکر کنید اوضاع هر لحظه به بحران نزدیک تر میشود . و یافتن راه حل به مراتب مشکل تر خواهد شد . مثلا لیلا از علی میپرسد چند وقت است که مسافرت نرفته ایم . علی به سرعت این حرف لیلا را انتقاد تلقی میکند و شروع به داد و بیداد میکند که مسافرت هم اکنون جایی در اولویت های زندگی ما ندارد . یا کسانی را میشناسم که چند سال است به مسافرت نرفته اند و به این ترتیب موضوعی ساده به سرعت به یک درگیری تمام عیار تبدیل خواهد شد .

گاهی اوقات افراد فکر میکنند زمانی که مخاطب بحث ، خود آنها باشند در موقعیت ضعف قرار دارند . در نتیجه فرض می کنند باید از این مهلکه فرار کنند . در این حالت خیلی سریع موضوع را به چیز نامربوطی میکشانند یا با آن مزاح میکنند . اینجا در واقع آن فرد کمکی به حل مشکل نمیکند . بلکه طوری رفتار میکند که از جانب همسرش نوعی بی اعتنایی تلقی میشود . برای مثال زینب به آرش میگوید شبها زود تر به خانه بیا تا شام را در کنار هم بخوریم و او به جای گوش دادن به نگرانی مهسا ، این بحث را پیش میکشد که وضعیت کاری او جوابگوی هزینه های زندگی نیست . او از این جهت استرس زیادی را تحمل میکند . بدین گونه سوال یا مسئله ای دیگر پاسخ داده میشود .

آموزش روابط زناشویی

آموزش روابط زناشویی بر این نکته نیز تاکید میکند که خیلی زود همدردی نکنید . وسط صحبت های او نیایید . بر فرض مثال تا او شروع به طرح مشکل میکند ، همسر او سریع میگوید بله میدانم خیالت راحت ، درستش میکنم . در این حالت به حدی حمایتگر جلوه میکند که دیگر مجالی برای بیان صحبت های شریک زندگی شما باقی نمیماند . وظیفه مرد در روابط زناشویی پیروی از رهنمودهایی است که ارتباط سالم با همسرش را تقویت میکند . که اگر این کار به صورت کامل انجام شود میزان نارضایتی از زندگی زناشویی کاهش می یابد . و در عوض رضایت از زندگی به صورت قابل ملاحظه ای رشد می کند .

چگونه رابطه زناشویی پایدارتری داشته باشیم ؟

برای داشتن روابط زناشویی پایدار ، از برچسب زدن ابداً استفاده نکنید . زمانی که شما نسبت زشت و توهین آمیزی به شریک زندگی خود میدهید . خواسته یا ناخواسته او را لگد مال کرده اید . مانند : کودن ، بی مصرف ، بی عرضه ، خنگول . ممکن است فکر کنید این ها تنبیه و مجازات مناسبی است در مقابل بعضی رفتارها اما درواقع اعتماد و صمیمت را تخریب میکند .

به عنوان یک اصل مهم در مشاوره ازدواج نیز به آن پرداخته میشود باید از سرزنش کردن یکدیگر خودداری کنید . به یکدیگر اتهام نزنید . مانند اینکه به شریک زندگی خود بگویید اولویت زندگی ات کارت است نه خانواده . معنای پنهانی این جملات این است که داری به ما صدمه میزنی . یک ارتباط سالم به جای گذشته بر حال تمرکز میکند . و یک ارتباط معیوب در گذشته سیر میکند . تو سال گذشته هم از این کارها کردی . پیام مخفی این نوع جملات این است که در هر حال بهتر نمیشوی . وقتی ارتباط زوجین سالم باشد باعث میشود که زوجین حس علاقه بیشتری به هم داشته باشند . هدف اینجا کمک کردن است نه تخریب کردن . اگر میخواهید ارتباط سالمی داشته باشید خط قرمز زندگی شما باید مقایسه کردن باشد . چون هدف مقایسه کردن تنبیه کردن است . مشاوره خانواده تلفنی آویژه

وظیفه مرد در روابط زناشویی

وظیفه مرد در رابطه زناشویی این است که در قدم نخست از جملات دوپهلو پرهیز کند . جملات تند و توهین آمیز یعنی همسر شما دارای نقص است . مانند اینکه رفتار بچه گانه داری . مثل همیشه بی مسئولیت ، فکر خودتی و ... . این جملات اعتماد به نفس همسر شما را نشانه رفته است . در این حالت به آخرین چیزی که میتوانید فکر کنید صمیمیت است .

وظیفه زن در روابط زناشویی

وظیفه زن در رابطه زناشویی می تواند این باشد که از تهدید کردن شوهر خودداری ورزد . اگر امشب پیش دوستانت بروی شاید دیگر من خانه نمانم . این هم پیامش مجازات کردن است . به جای اینکه به سمت مقابل گارد بگیرید ، احساسات تان را با شریک زندگی خود درمیان بگذارید . آنها را برای او توصیف کنید . از کلمات واضح و تاثیرگذار برای این احساسات بهره بگیرید . از احساسات خود به عنوان یک سلاح بهره نگیرید .

بعضی اوقات وظیفه زن در روابط زناشویی این است که با زبان بدن خود این پیام را به شریک زندگی خود منتقل کنید که راغب به یک ارتباط سازنده هستید . زمانی که اخم میکنید یا با تنفر مینگرید پرواضح است که مایل به برقراری ارتباط نیستید . خانم ها وقتی میخواهند صحبت کنند میبایست پیام هایشان را به صورت کامل و همچنین واضح بیان کنند . در نتیجه نیازهای خود را به خوبی به طرف مقابل بگویند و سعی کنند از سوءتعبیر برای شریک زندگی خود جلوگیری کنند . شما نباید فکر کنید که همسرتان خود میبایست دک کند که در ذهن شما چه میگذرد .

خدمات تلفنی و آنلاین مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه

در این راستا مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه خدمات متنوعی را در زمینه مشاوره زناشویی و زندگی مشترک به شما هم میهنان عزیز ارائه میدهد .

منبع: Marital Relationships

اختلال وسواس موکنی چیست؟

اختلال وسواس موکنی میل شدید یه کندن مو در نواحی مختلف بدن خصوصا سر، ابرو و مژه هاست. این نوع وسواس یک اختلال بسیار نادر است و در آن کندن مو بی اختیار صورت می گیرد. در این اختلال فرد به قدری درگیر کندن موهای خود  می شود که دیگر به ظاهرش اهمیت نمی دهد.

افراد مبتلا به اختلال وسواس موکنی چه ویژگی هایی دارند؟

1. این فرد در صورت تاس شدن سر و ابرو و مژه هایشان باز هم قادر به ترک این عادت نیستند.
2. در برخی از آنها بیماری به قدری شدید است که موی کنده شده را می بلعند.
3. عموما به صورت مخفیانه و به تنهایی کارشان را انجام می دهند.
4. بعضی از آنها فقط به موی بدن خودشان بسنده نمی کنند و موی افراد دیگر، حیوانات خانگی مثل سگ و گربه و .... را نیز می کنند.
5. بیماران دچار این اختلال معمولا به افسردگی، وسواس فکری-عملی، سوء مصرف مواد و یا اختلال خوردن نیز دچار هستند.

علل وسواس موکنی کدامند؟

طبق تحقیقات یکی از علل این نوع وسواس می تواند علل وراثتی و ژنتیکی باشد. اما علاوه بر آن عوامل دیگری مثل خلق و خو، محیط و میزان استرس و اضطراب در خانواده نیز در این اختلال دخیل هستند. وقتی که فرد دچار اضطراب می شود، تنش و ناآرامی در بدن او زیاد می شود و همین امر سبب می شود  تا او با کندن موهای بدنش احساس آرامش کند و نگرانی اش کاهش یابد. در حقیقت این افراد به دو صورت آرامش پیدا می کنند؛ اولا درد ناشی از کندن مو باعث تخلیه انرژی منفی در بدنشان  می گردد و ثانیا تمرکزی که فرد برای کندن مو دارد، باعث آرامشش می گردد.

انواع روش های موکنی کدامند؟

افرادی که به این نوع اختلال مبتلا هستند، معمولا  از دو روش خودکار و یا متمرکز برای کندن موهای خود استفاده می کنند. دسته ی اول معمولا در هنگام موکنی از عمل خود آگاهی ندارند و به صورت غیرارادی آن را انجام می دهند. اما دسته ی دوم زمانی که با محرک های ایجاد تنش و ناراحتی مواجه می شوند، به صورت آگاهانه اقدام به کندن موهای خود می نمایند. طبق تحقیقات 75 درصد افراد مبتلا به این اختلال برای موکنی از روش خودکار استفاده می کنند و تنها 25  درصد از آنها آگاهانه این کار  را انجام می دهند.

پیامدهای اختلال وسواس موکنی کدامند؟

فرد مبتلا به این وسواس موکنی معمولا برای پنهان کردن قسمتی از بدن خود که بی مو و تاس شده، عموما دچار عذاب است. به همین دلیل مجبور است از ترفندهایی استفاده  کند تا ضعف خود را بپوشاند. از دیگر پیامدها این است که برخی از این افراد بعد از کندن موهای خود آن را می بلعند و این عملشان می تواند باعث اختلالات شدید گوارشی گردد. این اختلال می تواند پیامدهای شغلی و اجتماعی زیادی را نیز  برای فرد در بر داشته باشد. و حتی می تواند باعث شود که فرد دچار بدریخت انگاری گردد.

عوارض رایج در تریکوتیلومانیا( وسواس موکنی)

1. احساس پریشانی در فرد مبتلا بسیار زیاد است و این افراد عموما دچار احساس شرم، تحقیر و خجالت هستند. اعتماد به نفسشان پایین است و اضطراب دارند.
2. در عملکرد اجتماعی و شغلی خویش دچار مشکل می شوند و حتی ممکن است بسیاری از موقعیت های شغلی خویش را از دست بدهند.
3. از دیگر عوارض این اختلال می توان به آسیب دیدن پوست و مو اشاره کرد. کشیدن مداوم مو می تواند باعث کچلی و نیز ایجاد زخم و عفونت در محل رویش مو گردد.

چطور می توان با وسواس موکنی درمان کرد؟

بهترین روش درمان اختلال  وسواس موکنی روان درمانی است و هیچ مدرکی دال بر تاثیر دارو بر روی این اختلال به دست نیامده است. صحبت کردن با مشاور و یا روان درمانگر به میزان زیادی می تواند به رفع این مشکل کمک کند. افراد دیگری نیز که می توانند به درمان این اختلال کمک کند، روانپزشکان و  متخصصان پوست و مو هستند. اضطراب می تواند باعث تشدید این اختلال گردد، به همین دلیل روانپزشکان برای کنترل اضطراب به وجود آمده معمولا داروهای ضداضطراب تجویز می کنند. در روش روان درمانی معمولا روانشناس تکنیک هایی را به فرد  آموزش می دهد تا به کمک آنها بتواند وسواس خود را درمان نماید.

استفاده از دانش نوروساینس برای درمان وسواس موکنی

نوروساینس دانشی است که به مطالعه ی سیستم های عصبی و شناختی ذهن انسان ها می پردازد. امروزه روانشناسان و روانپزشکان با استفاده از این دانش به درمان اختلالات روانی، عصبی و  ذهنی انسان می پردازند.  دانش نوروساینس و  علوم اعصاب به سوالات متعددی در زمینه ی شناخت دستگاه درک عصبی انسان که مجموعه ای از نورون ها و سلول های حسی است و  به مغز و  مخ و مخچه ارتباط دارد، پاسخ می  دهد. این دانش بسیار  نوپا و جدید است و روز به روز بر محبوبیت آن نزد مردم  افزوده می شود، چون با کمک آن می توانند بیماری های خود را درمان نمایند. این نوع درمان عموما  بدون دارو  و عوارض جانبی است  و  در ایران  نیز کاربرد دارد.

راهکارهای درمان فردی برای درمان موکنی

1. واژگونی عادت؛ می توان گفت که این روش بهترین ترفند برای درمان این نوع وسواس است. در این روش افراد یاد می گیرند که چطور زمانی که در موقعیت کندن موی خود  قرار می گیرند، بتوانند رفتار دیگری را جایگزین نمایند.
2. شناخت درمانی روش دیگری است که فرد به کمک آن می تواند علت اصلی کندن موهای خود را کشف نماید.
3. خودآگاهی به فرد کمک می کند تا احساسات خود را به خوبی بشناسد و بداند برای هر احساسی باید چه عکس العملی نشان دهد.
4. حفظ آرامش هم می تواند کمکی اساسی به کنترل استرس و در نتیجه کندن مو نماید.
5. نوع دیگر درمان خصوصا برای کودکان و نوجوانان درگیر این اختلال خانواده درمانی است. بدان معنا که خانواده فرد مبتلا شرایطی را فراهم آورند تا به فرد کمک کند که آرامشش را حفظ نموده و در موقعیت های استرس و اضطراب قرار نگیرد.

وسواس موکنی معمولا چگونه آغاز می شود؟

این وسواس معمولا در سنین نوجوانی شیوع بیشتری دارد. اما با توجه به نوع فرهنگ و قلمرو زندگی افراد ممکن است متفاوت باشد. دوره ی این نوع اختلال متغیر است و با توجه به محیط زندگی و فرهنگ خانوادگی و نوع درمان های انجام شده و روش های مقابله متفاوت است. ریشه ی ژنتیکی و زیستی برای این نوع اختلال به اثبات رسیده است، اما در کنار آن موقعیت خانوادگی و  جامعه و میزان آرامش فردی نیز در این نوع اختلال موثر است. افرادی که دچار این نوع وسواس می شوند، معمولا به دنبال تشخیص اختلال خود و یا درمان آن نیستند، چون عموما آن را فقط یک عادت بد می دانند و یا به دلیل شرمساری و خجالت اصلا مشکل خود را بازگو نمی کنند.

این اختلال اگر در فرد ایجاد گردد، با استرس و اضطراب و تنش های روانی تشدید می گردد. و چنانچه درمان نگردد مبدل به یک اختلال روانی مزمن می شود و حتی در موارد نادر می تواند سلامتی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. اما در حقیقت هنوز هیچ کس به طور قطعی نمی داند که چرا این اختلال در فرد ایجاد می شود. کارشناسان معتقدند این وسواس به این علت ایجاد می گردد که سیگنال های شیمیایی مغز به درستی کار نمی کنند. این مسئله باعث می شود که فشاری غیرقابل تحمل بر فرد تحمیل گردد و باعث گردد که موهایش را بکند. کندن مو به فرد حس آرامش می دهد و تنش هایش را کم می کند.

جمعیت متاثر اختلال وسواس موکنی

این اختلال معمولا در دوران نوجوانی و جوانی شایع است، اما عمومیت آن از کودک چند ساله تا افراد 60 ساله می باشد. در دوران کودکی و نوجوانی معمولا بین پسر و دختر یکسان است، اما در سنین بزرگسالی در زنان عمومیت بیشتری دارد. در برخی از مبتلایان این اختلال بسیار ضعیف است، اما در برخی دیگر شدت بیماری به حدی است که جنبه های زیادی از زندگی شان را درگیر خود می کند و باعث ایجاد شرمساری، پریشانی عاطفی و حتی انزوای اجتماعی فرد می گردد. حتی ممکن است باعث ایجاد عوارض جسمی مثل خارش، آسیب های بافتی، عفونت و صدمات حرکتی گردد.

چگونه از ایجاد این نوع وسواس موکنی جلوگیری نماییم؟

در حقیقت هیچ روش ثابت شده ای برای پیشگیری از این اختلال وجود ندارد، اما می توان به محض شروع نشانه ها درمان را آغاز نمود. در این صورت روند بهبودی اختلال مذکور تسریع می گردد. فراگیری مدیریت استرس نیز می تواند کمک بزرگی به فرد نماید. چون استرس و اضطراب شدت بیماری را افزایش می دهد. عموما افراد مبتلا خودشان آگاه هستند که نباید این عمل را انجام بدهند، اما توانایی مقاومت در برابر این کشش را ندارند و تا موهای خود را نکنند، آرامش پیدا نمی کنند.

اگر با چنین مشکلی روبرو شدید، آن را انکار نکنید، چون انکار این اختلال سرعت روند بهبودی را کاهش می دهد. سعی کنید با مشکل خود روبرو شوید و از فردی متخصص کمک بخواهید. مهارت های کنترل استرس و ریلکسیشن را بیاموزید و  از آن بهره بگیرید. گوشه گیری و شرم و خجالت را کنار بگذارید و بر روی اعتماد  به نفستان کار کنید.

هدف مرکز مشاوره و روانشناسی آویژه از ارائه اطلاعات لازم در زمینه مشکلات روانی، افزایش آگاهی شماست تا با توسعه دانش خود، جهت ارتقا و بهبود کیفیت زندگی خود، گامی مهم بردارید. لطفا برای کسب اطلاعات بیشتر سایر مقالات متخصصان مرکز مشاوره آویژه را مطالعه نمایید .

در این راستا مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه خدمات متنوعی را در زمینه مشاوره وسواس به شما هم میهنان عزیز ارائه میدهد. جهت کسب آموزش های بیشتر این مقاله لاتین را مطالعه کنید.

مشاوره خانواده تلفنی

 

ورود پسران به سن بلوغ، نقطه عطفی در مسیر رشد آن‌هاست؛ دوره‌ای پر از تغییرات جسمی، روانی و رفتاری که والدین را با سؤالات مهمی مواجه می‌کند. اگر برایتان این پرسش پیش آمده که چگونه بلوغ را برای پسرم توضیح دهم؟ یا طرز برخورد با پسر در سن بلوغ چگونه باید باشد، بدانید که شما تنها نیستید. رفتار پسرها در سن بلوغ ممکن است پرتنش، لجبازانه یا حتی گوشه‌گیرانه باشد و این دقیقاً زمانی‌ست که نحوه برخورد والدین با فرزندان پسر در سن بلوغ بیش از همیشه اهمیت پیدا می‌کند. شناخت علمی از مشکلات دوران بلوغ پسران و داشتن ارتباطی محترمانه و امن، کلید عبور موفق از این مرحله است. در ادامه این مطلب با راهکارهای تخصصی مرکز مشاوره خانواده آویژه همراه شوید تا با درک بهتر این دوران، رابطه‌ای سازنده با نوجوان‌تان بسازید.

نحوه برخورد والدین با فرزندان پسر در سن بلوغ

بلوغ، نقطه عطفی در زندگی هر پسر نوجوان است؛ دوره‌ای پر از تغییرات فیزیکی، روانی و رفتاری که اگر به‌درستی درک و مدیریت نشود، می‌تواند زمینه‌ساز سردرگمی، گوشه‌گیری یا حتی پرخاشگری شود. بسیاری از والدین در این مرحله با چالش‌هایی جدی روبه‌رو می‌شوند و این سؤال ذهنشان را درگیر می‌کند طرز برخورد با پسر در سن بلوغ چگونه باید باشد؟

مرحله اول: وقتی هنوز خبری از نشانه‌های بلوغ نیست

پیش از 9 سالگی، بدن پسران معمولاً در سکوت رشد می‌کند؛ هنوز بیضه‌ها کوچک‌اند، آلت تناسلی شکل کودکانه دارد و موی تناسلی دیده نمی‌شود. اما در همین مرحله‌، ذهن کودک ممکن است با مقایسه خود با هم‌سن‌وسالانی که زودتر وارد بلوغ شده‌اند، درگیر اضطراب یا احساس عقب‌افتادگی شود. اینجاست که نحوه برخورد والدین با فرزندان پسر در سن بلوغ بسیار اهمیت پیدا می‌کند. والدین باید بدون عجله، با گفت‌وگوی ساده و حمایت‌گرانه، فرزندشان را به این باور برسانند که هر فرد مسیر رشد منحصر به‌فرد خود را دارد. آموزش غیرمستقیم، فضای باز برای پرسش و ارائه اطلاعات متناسب با سن، می‌تواند بهترین راه برای کاهش نگرانی‌ها و آماده‌سازی ذهن کودک برای مراحل بعدی بلوغ باشد.

مرحله دوم: شروع نشانه‌های اولیه بلوغ

بین 9 تا 14 سالگی، پسر وارد مرحله‌ای می‌شود که با رشد آرام بیضه‌ها، تغییر رنگ و بافت کیسه بیضه، و ظاهر شدن چند تار موی نرم در ناحیه تناسلی همراه است. در این زمان، پسر ممکن است سؤالاتی در ذهن داشته باشد اما از بیان آن‌ها شرم کند. اگر والدین در این مرحله ندانند چگونه بلوغ را برای پسرم توضیح دهم؟، ممکن است فرصت طلایی آموزش و ایجاد اعتماد را از دست بدهند.

مرحله سوم: رشد واضح دستگاه تناسلی و موهای تناسلی

در سنین 12 تا 15 سال، تغییرات فیزیکی شتاب بیشتری می‌گیرند. آلت تناسلی بلندتر، بیضه‌ها بزرگ‌تر و موهای تناسلی پرپشت‌تر و تیره‌تر می‌شوند. در همین دوره، نشانه‌هایی از مشکلات دوران بلوغ پسران مثل خشم ناگهانی، حساسیت رفتاری یا تمایل به استقلال نیز بروز می‌کند. والدینی که با واکنش‌هایی مانند «بچه پررو شده!» برخورد می‌کنند، اغلب باعث دوری و سکوت بیشتر نوجوان می‌شوند. در حالی که برخورد مناسب یعنی گوش دادن، احترام گذاشتن و راهنمایی بی‌قضاوت.

مرحله چهارم: نزدیک شدن به ظاهر بزرگسالانه

از حدود 13 تا 16 سالگی، ظاهر جنسی پسر به‌شکل قابل‌توجهی تغییر می‌کند: ضخیم شدن آلت تناسلی، تیره شدن کیسه بیضه و افزایش تراکم موهای تناسلی. در این مرحله ممکن است نوجوان درباره بدن خود دچار خجالت، کنجکاوی یا حتی اضطراب شود. رفتارهایی مثل پنهان‌کاری، پرخاشگری یا انزوای اجتماعی نیز ممکن است تشدید شوند.

در این‌جا نقش والدین حیاتی است؛ آن‌ها باید از قضاوت یا مقایسه بپرهیزند و بیشتر شنونده باشند تا مداخله‌گر. اگر پسر شما احساس کند که می‌تواند بدون ترس درباره احساساتش صحبت کند، بزرگ‌ترین گام را در اعتمادسازی برداشته‌اید.

مرحله پنجم: تکمیل بلوغ جنسی و نیاز به استقلال روانی

از 15 سالگی به بعد، بلوغ جنسی کامل می‌شود. آلت و بیضه‌ها به اندازه بزرگسالی می‌رسند و موهای ناحیه تناسلی به صورت کامل پخش می‌شوند. اما این پایان مسیر نیست. در این مرحله، بلوغ روانی و اجتماعی تازه آغاز می‌شود. نوجوان ممکن است دچار بحران هویت، تردید در تصمیم‌گیری، و وابستگی به فضای مجازی یا گروه‌های دوستی شود.

در این دوره، والدین باید تمرکز خود را از آموزش مستقیم به توانمندسازی معطوف کنند: تقویت عزت نفس، مهارت نه گفتن، آموزش مسئولیت‌پذیری و ارزش‌گذاری به حریم شخصی.

مشکلات دوران بلوغ پسران و رفتار آن ها

دوران بلوغ یکی از مهم‌ترین و البته چالش‌برانگیزترین مراحل رشد در پسران است. این مرحله با تحولات جسمی، روانی و اجتماعی همراه است که می‌تواند باعث بروز سردرگمی و گاه نگرانی در نوجوانان و والدین شود. در ادامه با برخی از رایج‌ترین مشکلات دوران بلوغ پسران آشنا می‌شویم:

 تغییرات فیزیکی و دغدغه‌های ظاهری

یکی از اولین نشانه‌های بلوغ در پسران، رشد سریع قد، افزایش حجم عضلات، تغییر در اندازه و شکل اندام تناسلی، رویش موهای نواحی مختلف بدن و بروز جوش یا آکنه است.
این تغییرات ممکن است باعث خجالت یا اضطراب در نوجوان شود، به‌ویژه زمانی که خود را با هم‌سالانش مقایسه می‌کند. برای مثال، رشد نامتناسب اعضای بدن در مراحل اولیه می‌تواند حس ناهماهنگی ایجاد کند و اعتمادبه‌نفس او را کاهش دهد. والدین باید در این مرحله با درک و حمایت عاطفی از اضطراب‌های فرزندشان بکاهند.

 نوسانات خلقی و رفتارهای تند

هورمون تستوسترون که در سن بلوغ به طور چشم‌گیری افزایش می‌یابد، نقش مهمی در بروز تغییرات خلق‌وخو دارد. پسران نوجوان ممکن است گاهی بی‌دلیل عصبانی شوند، رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان دهند یا احساس طردشدگی کنند.
در این شرایط، طرز برخورد با پسر در سن بلوغ بسیار مهم است. باید به نوجوان یاد داد چگونه احساسات خود را بشناسد و آن‌ها را به‌درستی ابراز کند. همچنین والدین باید ضمن حفظ آرامش، فضای امنی برای گفت‌وگو فراهم کنند.

 تغییر در ارتباطات اجتماعی

در این دوره، روابط خانوادگی جای خود را به روابط دوستانه می‌دهد. پسران تمایل دارند مستقل‌تر عمل کنند، وقت بیشتری را با دوستان بگذرانند و گاه از والدین فاصله بگیرند.
این تغییر، اگرچه طبیعی است، اما می‌تواند باعث نگرانی والدین شود. ایجاد تعادل بین نظارت و آزادی، و حفظ ارتباط دوستانه و غیرقضاوت‌گرانه با فرزند، از جمله مواردی است که در رفتار پسرها در سن بلوغ باید به آن توجه شود.

 ابهام در هویت جنسی

با شروع تغییرات جسمی و جنسی، ممکن است برای پسران سؤال‌هایی درباره هویت جنسی، تمایلات و نقش‌های جنسیتی شکل بگیرد.
اگر این سؤالات پاسخ درستی دریافت نکنند، می‌توانند باعث ایجاد اضطراب، انزوا و حتی اختلال در تصویر ذهنی از خود شوند. آموزش جنسی مناسب، بدون ترس و قضاوت، یکی از مهم‌ترین وظایف والدین در این مرحله است. گفت‌وگوهای محترمانه و متناسب با سن می‌تواند نگرانی‌ها را کاهش داده و از بسیاری از مشکلات دوران بلوغ پسران پیشگیری کند.

چگونه در مورد بلوغ با پسر نوجوانم صحبت کنم؟

یکی از پرتکرارترین دغدغه‌های والدین این است که چگونه بلوغ را برای پسرم توضیح دهم؟ واقعیت این است که سن بلوغ در پسران، با دگرگونی‌های قابل توجهی در جسم، رفتار و احساسات همراه است. این دوران که معمولاً از 9 تا 14 سالگی آغاز می‌شود، مرحله‌ای حساس از رشد کودک به سمت نوجوانی است. والدین در این زمان باید مهارت گفتگو با پسر خود را توسعه دهند.

در ادامه این مقاله از مرکز مشاوره روانشناسی آویژه، مرحله‌به‌مرحله یاد می‌گیرید چگونه گفت‌وگویی مؤثر و بدون خجالت با پسرتان داشته باشید و او را برای ورود به مرحله بزرگسالی آماده کنید.

مرحله اول: زمان و فضای مناسب را انتخاب کنید

از یک گفت‌وگوی رسمی یا آموزشی خشک پرهیز کنید. بهترین زمان برای صحبت، زمانی است که هر دو آرام هستید؛ مثل هنگام پیاده‌روی، رانندگی یا موقعی که او در حال انجام کاری است که احساس راحتی دارد.

نکته مهم: گفت‌وگو در فضاهای بدون چشم در چشم مستقیم (مثل در خودرو) برای پسران راحت‌تر است، چون احساس فشار کمتری می‌کنند.

مرحله دوم: با مقدمه‌ای ساده و صمیمی شروع کنید

برای آغاز صحبت نیازی به استفاده از اصطلاحات پزشکی یا تعاریف پیچیده نیست. جمله‌ای مانند این می‌تواند شروع خوبی باشد:

«می‌دانم که بدنت دارد تغییر می‌کند و شاید سوال‌هایی داخل ذهنت باشند. من اینجا هستم که اگه خواستی، با هم در موردشان صحبت کنیم.»

هدف این مرحله: ایجاد حس اعتماد و اطمینان برای شروع گفت‌وگو.

مرحله سوم: درباره تغییرات جسمی به زبان ساده صحبت کنید

تغییراتی مثل رشد بیضه‌ها، افزایش قد، رشد عضلات، موهای بدن، تغییر صدا و ترشح هورمون‌ها را با بیانی صادقانه و غیر خجالت‌آور توضیح دهید.

مثلاً:

«یکی از اولین تغییرات، بزرگ‌تر شدن بیضه‌ها و رشد موهای ناحیه تناسلی هست. این یعنی بدن دارد برای بزرگسالی آماده می‌شود.»

مرحله چهارم: درباره تغییرات عاطفی و خلق‌وخوی پسرانه صحبت کنید

تغییرات رفتاری، عصبانیت ناگهانی، گوشه‌گیری یا پرحرفی، همه بخشی از دوران بلوغ هستند. بگویید که این تغییرات طبیعی‌اند و شما او را درک می‌کنید.

مثلاً:

«گاهی ممکنه سریع عصبانی بشوی یا دلت نخواهد حرف بزنی. این ها طبیعی است. بدن و مغزت دارند خودشان را با شرایط جدید هماهنگ می‌کنند.»

مرحله پنجم: در مورد جنبه‌های خصوصی‌تر مثل نعوظ و احتلام توضیح دهید

با بیانی محترمانه و طبیعی درباره نعوظ‌های ناگهانی یا «خواب‌های خیس» صحبت کنید و تأکید کنید که کاملاً طبیعی و بی‌اشکال هستند.

مثال جمله‌:

«اگه گاهی بدون دلیل آلتت سفت می‌شود یا هنگام خواب ادرار جنسی می‌کنی، نگران نباش. این ها بخشی از بلوغ است و برای همه پیش می آید.»

این بخش می‌تواند ترس‌ها یا سوءتفاهم‌های پسران را به‌وضوح رفع کند.

مرحله ششم: مرزهای رفتاری و اخلاقی را یادآوری کنید

بعد از توضیح فیزیولوژیک، لازم است درباره احترام به بدن خود، حریم خصوصی دیگران و مسئولیت‌های جدید صحبت کنید.

«در دوران بلوغ، علاوه بر تغییرات بدن، باید یاد بگیری که چطور با احساساتت، روابطت و بدن خودت با احترام رفتار کنی.»

اینجا می‌توانید از نقش‌پذیری، مسئولیت‌پذیری و آگاهی جنسی مثبت صحبت کنید.

سخنی از مشاوران آویژه

در نهایت، دوران بلوغ پسران مرحله‌ای پر از تغییرات جسمی، روانی و اجتماعی است که با حمایت درست خانواده و آگاهی از مشکلات رایج، می‌توان آن را به خوبی پشت سر گذاشت. اگر نیاز به راهنمایی و مشاوره تخصصی دارید، مرکز مشاوره آویژه آماده همراهی شما در این مسیر مهم رشد نوجوانان است.

مشاوره تلفنی خانواده